Jak wskazuje doświadczenie większość ludzi kojarzy astrologię wyłącznie z wróżeniem. Horoskop jest pojmowany zazwyczaj jako tajemnicze narzędzie poznawania przyszłości o mocy szklanej kuli lub kart Tarota. Nie przeczę – jest w astrologii dział zajmujący się prognozowaniem, a o samym procesie przewidywania przyszłości pisze tutaj. Jednak dla mnie astrologia to przede wszystkim narzędzie psychologiczne, idealne do określenia najistotniejszych spraw, z którymi przyjdzie nam się zmierzyć. Horoskop urodzeniowy jest wspaniałym psychologicznym portretem, dzięki któremu możemy dokładnie poznać osobowość właściciela.
Każdy kto troszkę dogłębniej zajmuje się astrologią zauważy wnikliwość, z jaką jesteśmy w stanie opowiedzieć o danej osobie, patrząc wyłącznie w jej mandalę. I chociaż istnieje wiele metod pomagających nam rozpoznać charakter i naturę danego człowieka (grafologia, NAO, numerologia), astrologia pozostaje moim ulubionym narzędziem. Głównie ze względu na bogactwo informacji płynących z horoskopu. Zgodność wymowy planet ze stanem faktycznym uzasadnia symbolika.
Słowo „kosmos” oznacza w języku greckim porządek. Zatem głównym prawem panującym we wszechświecie jest ład i harmonia, podporządkowanie pewnym prazasadom. Astrologia zajmuje się badaniem tych właśnie prazasad. Odpowiadają one psychologicznym archetypom, których esencjonalne wzorce stanowią język umożliwiający zrozumienie sił i modeli życia jednostkowego i kulturowego. Archetyp wprowadzony do psychologii współczesnej przez C. G. Junga, to imperatyw zachowania i doświadczania świata zawsze obecny w psychice człowieka.
Symbolika astrologiczna jest wielopłaszczyznowa. Pokazuje biologiczny, psychiczny i duchowy poziom świadomości. Płaszczyzną odniesienia dla astrologii są planety naszego układu słonecznego, wliczając w to także Słońce i Księżyc. Aby właściwie zrozumieć astrologiczną symbolikę należy sięgnąć do istniejącego w naturze trójpodziału. Każdy człowiek jako mikrokosmos składa się z materii, psychiki, określanej też jako świadomość lub dusza, oraz ducha zwanego siłą życia, nadświadomością, bożą iskrą. Duch przedstawiany jest poprzez koło symbolizujące pełnię, jedność. Dusza to półkole, miseczka przyjmująca w siebie, obrazująca pojemność, wrażliwość. Ciało zapisywane jest w postaci krzyża, symbolu materii.
Słońce przedstawiane w postaci koła reprezentuje zasadę ducha, czyli jaźń. Księżyc wyrażający duszę, psychikę, zdolność asymilacji, emocje przedstawiany jest symbolem miseczki. Merkury łączy w sobie wszystkie trzy symbole i jako harmonijna integracja trzech zasad odpowiada za intelekt, wiedzę, komunikację, przekazywanie informacji. Jest jednym z elementów wchodzących w skład persony. U Wenus duch dominuje nad materią. To symbol systemu wartości i psychologiczna Anima. Po przeciwnej stronie stoi Mars, gdzie krzyżyk został zastąpiony strzałką, nadając mu kształt nieco falliczny. Tutaj materia dominuje nad duchem, reprezentując pierwotny instynkt, dynamizm i Animusa. Jowisz symbolizuje społeczne nakazy, podporządkowując materię psychice. Jest wskaźnikiem wiedzy, ekspansji, prawa i władzy. Saturn, wyrażając zmagania z materią poprzez dominację tejże nad duszą, pokazuje społeczne zakazy, ograniczenia, struktury i restrykcje. Obie te planety składają się na obraz cienia indywidualnego.
Kolejne ciała niebieskie przedstawiają archetypy kulturowe. Uran to Stary Mędrzec, czyli mistrz, niosący w sobie mądrość pokoleń. Neptun uosabia Wielką Matkę, a tym samym zdolność do poświęcenia i miłość do natury. Pluton jest archetypem cienia zbiorowego, prawa życia i śmierci, także transformacji.
Pozostałe elementy horoskopu to Ascendent symbolizujący ego oraz Descendent i Medium Coeli wchodzące w skład persony, czyli maski i przedstawiające kolejno: kontakt z drugim człowiekiem, szczególnie z partnerem oraz ambicje i cele. Dwanaście znaków Zodiaku to dla planet dwanaście sposobów manifestacji archetypów. Dwanaście domów, nazywanych też sektorami, to sfery doświadczeń, miejsca, w których przejawiają się planetarne energie. Aspekty ukazują dynamizm i intensywność doświadczenia oraz napięcia zachodzące między zasadami.
Tyle symbolika. Oprócz tego każda planeta i każdy element w horoskopie pokazuje różne cząstki nas samych, naszych wewnętrznych wartości, lęków, oczekiwań, pragnień, ideałów, słabych punktów… Wyznaczników astrologicznych jest podobno tyle, że opis horoskopu dla jednego człowieka w formacie połączonych kartek A-4 zająłby około 300 km. Ma to sens, ponieważ każdy z nas astrologów pracuje tylko z wybrana częścią astrologicznych symboli, a i tak opowiadać o jednej mandali możemy tygodniami, miesiącami, latami… Bez przesady analizę horoskopu można nazwać „niekończącą się opowieścią”…
