Główna Horoskopy i analizy Kursy i konsultacje Kroniki Akaszy Publikacje O mnie Mapa strony
Lek na emocje
Do poczytania:
Metoda Evelyn Monahan
Miłość bezwarunkowa to kierunek, który warto wybierać zawsze, bez względu na okoliczności. Nie bez powodu najmądrzejsi duchowi nauczyciele mówią: jeśli nie wiesz, co zrobić, wybierz miłość. To sprawdzona recepta, można jej zaufać, ponieważ przynosi nam w odpowiedzi najlepsze rozwiązania. Działa nawet wtedy, kiedy wszystko wydaje się układać niekorzystnie. Moje doświadczenie wskazuje, że miłość potrafi uzdrowić te obszary naszego życia, które uznaliśmy za takie nie do naprawienia. Być może to właśnie uczucie jest poszukiwanym od lat Świętym Graalem – czymś, co daje nam odpowiedź na wszystkie pytania.
Ale jak zawsze powiem, że dla mnie ma znaczenie nawet to, że kiedy kochamy, to po prostu czujemy się dobrze. Często powtarzam różnym sceptykom, że nawet jeśli nie istnieje nic takiego, jak Prawo Przyciągania, to pozytywne myślenie, radość i dobre uczucia sprawiają, że życie staje się przyjemne. Jeśli mam wybór – a ma go akurat każdy z nas – to wolę wybrać to, co poprawia mi nastrój i sprawia, że dzień staje się piękniejszy.
Osoby, które świadomie pracują z emocjami, wiedzą, że w każdym momencie możemy podjąć decyzję nie tylko o tym, co myślimy, ale także o tym, co czujemy. Wbrew pozorom mamy naturalny wpływ na własne emocje. Najlepiej znany z literatury przykład to Scarlett z „Przeminęło z wiatrem”, która w skomplikowanych momentach życia powtarza: „Pomyślę o tym jutro”. W ten sposób ucieka od zmartwienia i żalu w stronę rozsądnego rozwiązywania spraw. Zapewne nie udaje się jej zawsze działać w ten sposób, ona także wpada w emocjonalne dołki, jednak wiele problemów rozpatruje przez pryzmat intelektu. Daje sobie tak bardzo potrzebny dystans.
Każdy z nas chciałby znaleźć sposób na to, by się nie martwić i nie denerwować rozmaitymi sprawami. Życie nie szczędzi nam sytuacji, w których nie możemy się odnaleźć. Jeśli to tylko zbita szklanka, to w ogóle szkoda zdrowia na zmartwienia – wyrzucamy kawałki szkła do śmieci i sięgamy po kubek. Jeśli to kłótnia z partnerem – wystarczy zatrzymać się, zanim konflikt osiągnie apogeum i powiedzieć pojednawczo: „stop, nie kłóćmy się, odpocznijmy i zastanówmy się nad jakimś kompromisem w tej sprawie”. Co jednak zrobić, jeśli złości nas coś, na co nie mamy żadnego wpływu?
Kiedy w firmie zapadają niekorzystne decyzje, które wpłyną negatywnie na nasz komfort pracy albo wtedy, kiedy wyniki wyborów w kraju są najgorszą i niedopuszczalną przez nas opcją – pojawia się najtrudniejsza lekcja o nazwie "bezsilność". Dopóki możemy coś zrobić, zamiast zanurzać się w emocjach – róbmy dobre rzeczy i rozwiązujmy sprawy. Kiedy jednak nic zrobić nie można, test duchowego rozwoju dotyka najwyższej półki. Warto pokusić się o zdanie takiego egzaminu.
Nie jest to łatwe. Bezsilność osłabia i zniechęca w takim samym stopniu, jak działanie motywuje i nakręca. Czasem pomaga zaufanie w harmonię wszechświata i spokojna akceptacja, z cichym oczekiwaniem na to, co z tego wszystkiego wyniknie. Bo zawsze jest jakiś cel. Nic nie dzieje się przypadkiem i trudne doświadczenia mają coś dobrego spowodować. Wierzę w to, że na końcu każdej piekielnej drogi pojawia się jasne Światło, podobnie jak po każdej nocy wstaje jasny dzień pełen słońca.
Kiedy jednak rozsadzają nas trudne emocje, najskuteczniej pomaga bezwarunkowa miłość. Najpierw można ją zastosować na tym pierwszym poziomie – do poprawy nastroju. Zamiast skupiać się na złości czy rozczarowaniu, możemy wypisać sto rzeczy, które naprawdę kochamy. Kiedy skończymy pisać, nasze serce przepełni łagodne światło i na wszystko spojrzymy z całkiem innego pułapu. Pojawi się tak bardzo potrzebny dystans do całej sytuacji. Odzyskamy wewnętrzny spokój i możemy spróbować przeanalizować sytuację raz jeszcze, szukając dobrych stron we wszystkim, co nas spotkało. Wszystko ma jakieś pozytywy nawet, jeśli to tylko motywacja do wyrzucenia nas ze strefy komfortu i popchnięcie do pracy nad sobą. Nawet wtedy, kiedy to tylko nauka nie oceniania innych i radzenia sobie z trudnymi emocjami.
Potem możemy przejść do drugiego poziomu – uzdrowienia tego, co najbardziej boli w nas samych. Jeśli musimy mierzyć się z bezsilnością, to bez wątpienia doświadczamy bardzo silnego poczucia krzywdy. Oto firma, której poświęciliśmy tyle własnej energii, zmienia politykę na niekorzystna i niszczącą nas. Oto kraj, który kochaliśmy całym sercem, robi w tył zwrot w rozwoju i niszczy wszystko, co zostało wypracowane dla dobra obywateli. Nie sposób zmienić poglądów i nazwać czarne białym. Można jednak zadbać o siebie i swoje wewnętrzne wzorce. Głównie po to, aby nie cierpieć. Ale także po to, by stwarzać dobrą rzeczywistość.
Zgodnie z Prawem Przyciągania, jeśli ktoś tkwi w poczuciu krzywdy, to tworzy określoną matrycę, która będzie przyciągać wydarzenia zgodne z przekonaniem. Im więcej w nas złości, tym więcej wydarzeń, które tę złość będą wzmacniać i zasilać. Choćby dlatego warto przestać zajmować się trudną sprawą i skupić na czymś przyjemnym – by tworzyć miłe wzorce. To my tworzymy swoją rzeczywistość swoimi myślami i emocjami, niech zatem będą dobre.
Ale przede wszystkim trzeba pokochać z całej mocy samego siebie. Poczucie krzywdy to rana w sercu. Trzeba otoczyć całego siebie bezwarunkową miłością i uleczyć tę ranę najpiękniejszymi uczuciami. Ogarniamy tym światłem swoją istotę w całości i na wszystkich poziomach. Wytrwale i zdecydowanie budujemy przekonanie, że jesteśmy kochani i chronieni, a wszechświat dba o nas. To stworzy poczucie bezpieczeństwa i pomoże nabrać dystansu, a także odciąć się od przekonania, że ktoś czy coś nas rani. Pamiętajmy, że nikt nie może nas skrzywdzić, jeśli my nie damy na to przyzwolenia. Usuńmy zatem to poczucie krzywdy ze wszystkich tkanek i wszystkich obszarów naszego istnienia.
Można dosłownie zrobić odpowiednie wizualizacje i medytacje. Podaję sprawdzone ćwiczenia w książce o samoakceptacji. Można też po prostu zadbać o siebie i porozmawiać z samym sobą, zmieniając: „za co mnie to spotyka” na: „wszystko to dzieje się dla mojego dobra”. Zrozumienie jest zawsze pierwszym krokiem do uzdrowienia. Kiedy poczujemy się kochani i bezpieczni, negatywne emocje odejdą, a w ich miejsce pojawi się spokój.
Potem pozostanie już tylko ostatni poziom – kreowanie swojego życia zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Jak pisałam wcześniej, tkwienie w żalu, złości czy poczuciu krzywdy utrudnia i uprzykrza życie. Dlatego trzeba świadomie wybierać dobre myśli i skupiać się na tym, czego chcemy, a nie na tym, co nas martwi. Jeśli w pracy czy w kraju zmieniło się na gorsze, myślmy intensywnie o tym, jak byłoby najlepiej. Wyobrażajmy sobie to. Twórzmy piękne obrazy wymarzonej rzeczywistości. Każdy obraz zasilajmy bezwarunkową miłością, ponieważ to ona ma największą moc kreacji. Moim zdaniem samo kochanie już sprawia, że czujemy się dobrze, bez względu na otaczającą nas rzeczywistość. A to poczucie zasila tworzenie naszej upragnionej sytuacji.
Zgodnie z Prawem Przyciągania nasze realia są budowane przez nasze nasycone uczuciami myśli, więc nawet w tej samej pracy i w tym samym kraju nie będziemy doświadczać negatywnych efektów zmian. A może się też zdarzyć, że pojawi się okazja do innej pracy lub wyjazdu w inne piękne miejsce. Tak czy owak – będziemy szczęśliwi.
Bogusława M. Andrzejewska
