Celem duszy na Ziemi jest wzrastanie. Czasem trudno to pojąć człowiekowi, który ma świadomość, że jako ludzka istota działa mentalnie wyłącznie na poziomie „ego”. Wydaje się wówczas, że dusza wcale nie potrzebuje rozwoju, ponieważ dusza jako część Światła, Boskości jest przecież doskonała. Pomimo tego warto wiedzieć, że dusza w swojej doskonałości także wzrasta. Że te poziomy doskonałości są różne i dusze wcielają się w ciało na Ziemi właśnie po to, by doskonalić siebie i nabywać pewne umiejętności.
Można to łatwiej zrozumieć, kiedy uświadomimy sobie np. taką jakość jak wybaczanie. Przyjmijmy, że dusza doskonale wie, że trzeba wybaczać, że wybaczanie jest częścią bezwarunkowej miłości i częścią harmonii wszechświata. Ale rozumienie nie oznacza urzeczywistnienia. Dopiero w ciele człowieka, rządzonym przez „ego” można doświadczyć wybaczania z własnej woli. Każdy człowiek może wybierać dowolnie. Może zatem wybrać gniew lub zemstę, a może wybrać wybaczenie i rozumienie. Kiedy wybiera cokolwiek – doświadcza.
Razem z człowiekiem doświadcza dusza. W duszy tworzą się określone zapisy wybranych uczuć, jakości, wibracji. To jest szkoła dla duszy. Właśnie wtedy, kiedy może dokonać tego zapisu. Kiedy może całą sobą dzięki ludzkiemu istnieniu i odczuwaniu urzeczywistnić określoną jakość. Dzięki doświadczeniom wybieranym przez ludzki umysł, przez ludzkie egotyczne podejście do życia, dusza poznaje rozmaite jakości i może mieć coś więcej niż tylko wiedzę. Może mieć praktyczne doświadczenie. Może tworzyć wibracyjne zapisy.
Człowiek postrzega świat z pomocą zmysłów, dlatego ludzkie doświadczenie jest określane głównie z pomocą zmysłów: „to jest ładne, to brzydkie, to smaczne, to niesmaczne, to ładnie pachnie, to nie”. Natomiast dusza nie używa zmysłów, tylko wibracji. I poprzez rozmaitość, zróżnicowanie wibracji może określać różne doświadczenia. Ludzkie ciało z ludzkimi emocjami, z cierpieniem i z radością, ze smutkiem i ze szczęściem, pozwalają duszy tworzyć wibracyjne zapisy, dzięki którym dusza poznaje życie w najdrobniejszych szczegółach.
I poznaje też ogromny, przeogromny wachlarz rozmaitych możliwości odczuwania i wybierania. Nie ma dwóch identycznych sytuacji, tak jak nie ma dwóch identycznych osób czy dwóch identycznych reakcji. Wszystko co dzieje się tutaj na Ziemi, tworzy za każdym razem unikalne wibracyjne zapisy, dzięki którym dusze mogą wzrastać, rozumieć, pojmować struktury wszechświata.
Dusze w swojej ewolucji podążają dalej i na pewnym etapie, kiedy są gotowe, stwarzają nowe światy. Pomagają te światy urządzać i pomagają na tych światach funkcjonować różnym istotom. Ich wiedza poparta doświadczeniem i zakotwiczona wibracyjnymi zapisami jest wówczas bezcenna, ponieważ pozwala duszom tworzyć ze Światłem i Miłością dla Światła i Miłości. Dusza wychodzi wówczas ponad czyste rozumienie, czym jest Światło. Dusza pozwala sobie i pomaga innym istotom doświadczać tego Światła w jego najpiękniejszej postaci w sposób autentyczny. Dusza rozpoznaje też unikalne ścieżki prowadzące do doświadczania w Świetle i Miłości. Taki jest w wielkim skrócie sens ziemskiego doświadczania.
(spisała Bo Andrzejewska – kwiecień 2021)
