Człowiek jest w swej istocie doskonały, ale schodzi na tę wyjątkową planetę, by doświadczać i sprawdzać swoją wewnętrzną Moc. Życie jest jak survival – uczy przetrwania w miłości i mądrości pomimo skomplikowanych warunków i błota, wsypującego się za kołnierz. Celem i sensem naszego bycia w tu i teraz jest stałe przypominanie sobie Kim w Istocie Jesteśmy i jak bardzo możemy kochać. Rodzimy się bez instrukcji obsługi. Mamy jedynie kompas w sercu i mapę w otaczającym nas świecie. Mapę nazywaną Prawem Przyciągania lub Lustrem Wszechświata. To jedno i to samo.
O Prawie Przyciągania pierwszy raz usłyszałam ponad 25 lat temu na szkoleniu u mądrej joginki, która pobierała nauki u nauczycieli w Indiach. Nie istniał wtedy jeszcze „Sekret”, traktujący skądinąd kwestię bardzo powierzchownie. Nie było zresztą żadnych materiałów na ten temat. I ja także buntowałam się, kiedy usłyszałam, że wszystkie paskudne doświadczenia „sama przyciągam”. Ale zadałam sobie trud, aby zrozumieć, że to nie jest proces dosłowny. Od tamtej pory przekazuję te bezcenne informacje dalej i śmiem twierdzić, że nie ma na świecie ważniejszej wiedzy. Setki moich studentów i klientów potwierdza, że to wszystko, o czym niżej napiszę, naprawdę działa i można tę wiedzę wykorzystać dla własnego dobra.
Zanim jednak przejdę do sedna – jedna jeszcze uwaga. Rozwijamy się, wzrastamy duchowo jako ludzkość. Był czas, że lekcje karmiczne odrabiano systemem ząb za ząb. Zabiłeś? Zostaniesz zabity. Ugryzłeś? Ciebie ugryzą. Ukradłeś? Ciebie okradną. Kiedy sublimujemy energię, karma także owej sublimacji podlega. I wtedy pojawia się zasada lustra, która uczy poprzez umiejętną ocenę zdarzeń i własnej odpowiedzialności za swoje życie. Moim zdaniem w takiej erze obecnie się znajdujemy i dlatego ta wiedza jest taka istotna. Ale na tym nie koniec. Pojawia się coraz więcej świadomych istot, które czują na poziomie serca i nie potrzebują żadnych luster. Wychodzą poza dualizm i rozmaite zasady. Jednak są w mniejszości i choćby dlatego nie należy rezygnować z nauczania innych Prawa Przyciągania.
Temat lustra ciągle jest kontrowersyjny i na każdym większym szkoleniu trafia mi się co najmniej jedna osoba, która nie rozumie na czym ta zasada polega. W sieci coraz więcej bzdur, które utrudniają poukładanie w sobie tej tak oczywistej wiedzy. A Prawo Przyciągania działa – podobnie jak grawitacja – także na tych, którzy mu zaprzeczają, którzy je wyśmiewają i przekręcają.
Schodzimy na Ziemię z planem nauczenia się tego i owego. Przed zejściem umawiamy się z innymi duszami, które w tej nauce mają nam pomagać. Bo wielu rzeczy nie zrobimy samodzielnie. Jak na przykład nauczyć się wybaczania bez prawdziwego cierpienia zadanego przez inną duszę? Znana wszystkim historia o duszyczce opublikowana w „Rozmowach z Bogiem” pięknie to tłumaczy. Może też być punktem wyjścia do zrozumienia Prawa Przyciągania. Wyobraźmy sobie, że ta druga życzliwa dusza dotkliwie pobije, zgwałci lub zdradzi naszą duszyczkę. Warto zrozumieć, że robi to zgodnie z umową, aby duszyczka mogła sobie powybaczać i doświadczyć pięknego katharsis, jakim jest odpuszczenie komuś, kto urządził nam w życiu prawdziwe piekło.
Dotąd jest łatwo, ale w tym miejscu zaczynają się schody. Jedni tupią nogami, że nie można pewnych rzeczy ot tak wybaczyć, inni z pochyloną głową nadstawiają drugi policzek, a jeszcze inni ogłaszają bezsensowne teorie, że Zasada Lustra uczy pokory wobec okrucieństwa. Otóż nie. Czas wyjść z piaskownicy i nauczyć się tabliczki rozwojowego mnożenia. Lekcje są wielostopniowe i wielowątkowe. Jeśli ktoś doświadczył takiego piekła jak pobicie czy gwałt, to na wybaczeniu się nie kończy. Lustro Wszechświata pokazuje tylko, że w takiej osobie jest „energetyczne zaproszenie” do doświadczenia przemocy. Tym zaproszeniem jest – często głęboko ukryty – wzorzec. Może to być wzorzec niskiego poczucia wartości i /lub lęk przed przemocą. Oznacza to, że ta druga dusza katuje nas po to, by ten wzorzec do nas dotarł, byśmy go zobaczyli i uzdrowili. Abyśmy pokochali siebie i uświadomili sobie własną wrodzoną niewinność oraz to, że jesteśmy bezpieczni, bo wszechświat jest w harmonii, jeśli tylko zechcemy to zobaczyć. To rzecz jasna ogólniki, każdy przypadek jest unikalny, ale sensem jest tutaj uzdrowienie, aby już nikt nigdy nas nie uderzył, nie zgwałcił, nie okradł. I to działa.
Kolejnym wzorcem czy tematem do nauki może być w tym przypadku asertywność, czyli umiejętność przeciwstawienia się tym, którzy nas wykorzystują. Czasem lustro wszechświata właśnie to pokazuje. Kobieta pyta: „mój mąż mnie bije, czy to oznacza, że ja też mam w sobie ukrytą agresję?” Często jej wzorcem jest lęk i nieumiejętność przeciwstawienia się temu, na co w nas zgody wcale nie ma. Nie ma sensu w przyjmowaniu niepotrzebnego cierpienia. Kiedy się pojawia, jest ważnym sygnałem do zmiany wewnętrznej matrycy, która przyciągnęła do nas ból. Do uwolnienia lęku. Do wzbudzenia w sobie siły, by powstrzymać przemoc. Czasem chodzi właśnie o to, by odejść od kata, zanim zdesperowani pójdziemy w jego ślady i sięgniemy po nóż. Czasem to jest lekcją – podjęcie decyzji dla własnego dobra. Wiele osób tego nie potrafi. A czy wiecie, że damski bokser to tchórz? Czy wiecie, że wystarczy pokazać mu siłę, a się wycofa? Bije, dopóki może to robić bezkarnie. W wielu przypadkach dla ofiary jest to lekcja odnalezienie w sobie mocy.
Czasem jednak jest to też ukryta agresja, bo bezsilne zaciskanie zębów i pięści może takie doświadczenie jak przemoc przyciągać. Warto wtedy rozluźnić napięcie i stać się miłością do siebie. DO SIEBIE! Nie do kata. Jeśli nie ma we mnie złości i agresji, to na zewnątrz też się to nie pokaże. Kiedy staniemy przed lustrem w czapce na głowie, to nasze odbicie będzie miało czapkę, ale kiedy ją zdejmiemy i schowamy do szafy, to w lustrze czapki nie ma. Proste. Wszechświat dokładnie tak działa. Nie wierzcie tym, którzy mówią, że będąc pełni miłości przyciągniecie i tak agresję, bo tak już jest i kropka. To nieprawda. Jeśli uważacie, że kochacie siebie, a ktoś was atakuje, to gdzieś w tej miłości jest luka, poczucie winy albo w ogóle tylko wam się wydaje, że kochacie i trzeba rękawy zawinąć i wziąć się do rzetelnej pracy nad sobą. Nie jesteśmy tu po to, by nosić jakiś krzyż. Urodziliśmy się, by mocą serca i umysłu zbudować szczęście. To jest cel naszego życia. Bez Prawa Przyciągania trudno to osiągnąć. Lustro nigdy nie jest jednowątkowe. Pokazuje trójwymiarową przestrzeń: ścianę za nami, dywan pod stopami, meble i muchę siedzącą na suficie. To wszystko wzorce.
Miałam kiedyś ciekawą klientkę. Młoda ładna kobieta, która trzykrotnie została zgwałcona. Przyszła do mnie umęczona chorobą i powtarzającymi się doświadczeniami. Nie ukrywam – odnalazłyśmy wzorce, pomogłam je przekodować i uzdrowić, a jej życie zmieniło się na lepsze w wielu obszarach. Nie piszę po to, by się chwalić – to jeden z wielu znanych mi z praktyki przypadków, który pokazuje, że wszystko ma swój sens, a istotą naszego życia jest rozumienie Lustra Wszechświata. Kiedy ta kobieta zmieniła wzorce, zmieniło się jej doświadczenie. Zrobiłyśmy to w pełnej radości i pozytywnym nastawieniu do siebie. Bez obwiniania, bo fakt posiadania nieuświadomionych kodów nie może być i nie jest powodem do samobiczowania. Jest inspiracją do zmiany. Świadoma praca z Prawem Przyciągania to nie pogardliwe: „sama to wykreowałaś„, tylko mądre i spokojne szukanie metod zmiany matrycy na taką, który będzie dla nas korzystna. Bo kluczowe jest wprowadzanie nowego, pozytywnego wzorca, a nie babranie się w tym, co nam nie służy i rozkminianie kto winien. Winnych tu nie ma.
Nie mam wątpliwości, że jednym z najważniejszych tematów rozwoju jest pokochanie siebie. Takimi, jakimi jesteśmy. Jednak w 90 procentach przypadków, z jakimi mam do czynienia, ludzie nie tylko nie umieją siebie kochać, ale także tego problemu nie widzą. Na poziomie świadomym mówią: „jestem ok, lubię siebie”, a w podświadomości szczerzy kły jungowski cień i charczy: „jesteś do kitu, należy ci się łomot”. I pojawia się – zgodnie z zasadą lustra – jakaś dusza w ciele bandyty i spuszcza nam łomot. Bo lustro wszechświata odbija to, co nieświadome, czego gołym okiem nie widzimy. I dlatego jest to taka istotna wiedza, bo gdyby nie to lustro, to cała nasze życie poszłoby na marne, niczego byśmy się nie nauczyli. Bo jak? Jak mamy zobaczyć swoje wzorce do uzdrowienia, skoro świadomym umysłem nie możemy ich wyłapać? A zeszliśmy na Ziemię po uzdrowienie właśnie. Chapeau bas Wszechświecie za to, że jesteś tak genialny…
Ludzie czasem rozumieją tę zasadę zbyt dosłownie. Znajoma pyta: „jestem zawsze punktualna, a wkurzają mnie osoby, które się spóźniają – to gdzie to lustro?” Tymczasem może to być gniew na to, że inni mogą się spóźniać. Kiedy porozmawiamy, okazuje się, że ta osoba w dzieciństwie była boleśnie karana za każdą minutę przyjścia po czasie. Została przez surowego ojca tak wytresowana, że teraz przychodzi na kilka minut przed umówioną godziną. I kiedy ktoś inny się beztrosko spóźnia, to w niej wyje poczucie krzywdy – „on może, a ja nie?!” Tak też może działać lustro. Oglądajmy je dokładnie.
Jeśli ktoś mnie okrada, to nie oznacza, że ja też mam w sobie złodzieja, lecz mam jakiś finansowy wzorzec związany z traceniem pieniędzy, lękiem przed bogactwem albo nawet uszkodzony pieniężny termostat. Jeśli ktoś się znęca nade mną, to nie oznacza, że ja też jestem sadystą, tylko, że przyciągam okrucieństwo lękiem, poczuciem winy, potrzebą ukarania siebie za jakieś grzechy czy przekonaniem, że na nic lepszego nie zasługuję. Albo wszystkim tym naraz, czy też całkiem czymś innym, czego tu nie wymieniłam. Za każdym razem warto przyjrzeć się indywidualnie takiemu doświadczeniu, bo możliwości jest sporo. I rzadko kiedy złodziej okrada złodzieja, a agresor bije agresora. Wzorce nie są dosłowne.
Niektórzy twierdzą, że na świecie zawsze byli źli ludzie i nadal będą, co byśmy nie robili, więc to wszystko z wzorcami to bzdury. Nieprawda. Źle postępujący ludzie oczywiście są, ale są tylko nauczycielami dla tych, którzy potrzebują lekcji. Kto swoje lekcje przerobi, wychodzi poza ich energetykę, czyli przestaje doświadczać gwałtu, kradzieży, pobicia i innych podobnych sytuacji. Innymi słowy praca nad sobą nie sprawi, że z ulic znikną złodzieje i gwałciciele. Sprawi natomiast, że będą nas omijać szerokim łukiem. Warto też zauważyć, że gdyby wszyscy ludzie na świecie podnieśli poczucie wartości i pokochali siebie, to nie byłoby wojen, chorób, kradzieży i przemocy. Udowodniono bowiem, że szczęśliwy człowiek nie dopuszcza się krzywdzenia innych. Utopia? Tylko dlatego, że wszędzie pełno mądrali, którzy zaprzeczają oczywistemu działaniu Prawa Przyciągania i zniechęcają ludzi do tego, by pozytywnie myśleli o sobie, życiu i świecie.
Spotkałam się też z dziwaczną teorią, jakoby uzdrowienie wzorca oznaczało jego akceptację. To nieprawda. Zaakceptowanie np. niskiego poczucia wartości w niczym mi nie pomoże. W niektórych terapiach akceptacja negatywnego wzorca jest CZĘŚCIĄ procesu, który uwalnia nas od poczucia winy. Akceptuję, że mam w sobie jakiś negatywny wzorzec, przyjmując, że to normalne i nie oznacza wcale, że jestem ułomna. Jestem taka jak wszyscy, a wzorzec jest naturalną częścią mojego rozwoju tu na Ziemi. Taki jest sens akceptacji. Natomiast prawdziwym uzdrowieniem jest dopiero zastąpienie tej wadliwej matrycy zdrowym kodem – na przykład wzorcem wysokiej samooceny. Dopiero wtedy będą w realnym życiu manifestować się pozytywne efekty. Akceptacja jest sensowna, kiedy pojmujemy ją jako rozumienie, a nie jako zgodę na to, by było coś, czego sobie nie życzymy. Jest też oczywiście częścią postrzegania świata na pewnym poziomie rozwoju. Ale to inny etap i chyba inna era w dziejach ludzkości…
Bardzo ważnym tematem w Zasadzie Lustra jest nasz stosunek do drugiego człowieka. Do tego, który nas skrzywdził. Wybaczenie i zrozumienie roli, jaką miał do odegrania w naszym uzdrowieniu jest nieodzowne. Natomiast wyraźnie powtórzę, że nie jest i nie będzie nadstawianiem policzka. Jest oczyszczeniem swojej energetyki i odrobieniem lekcji. Potem, zależnie od etapu naszego rozwoju możemy: ukarać tę osobę, oddając w ręce odpowiednich służb albo wyjść poza potrzebę karania kogokolwiek, rozumiejąc, że wszystko ma swój sens. Obie opcje są właściwe, chociaż mi bliższa jest druga, bo nie mam w sobie potrzeby karania kogokolwiek, przecież i tak wszystko wróci do człowieka, cokolwiek zrobi. Po co mu dokładać? Rozumiem jednak, że większość ludzi na tej planecie żyje jeszcze w epoce „wymierzania sprawiedliwości”, jako formy odpłaty i pouczania innych. Czasem też izolacja bywa jedynym sposobem, aby np. uchronić swoje dzieci przed kolejnymi atakami pedofila. I jest to całkiem zrozumiałe. Mogę tylko zapowiedzieć, że przyjdzie na Ziemi taki czas, kiedy będziemy umieli chronić się mocą umysłu i więzienia nie będą nikomu potrzebne. Warto iść w tę stronę, zasilając Dobro, niż rozkładać bezradnie ręce, mówiąc, że świat jest i będzie zły, bo ludzie są źli. Nasze myśli tworzą rzeczywistość, powinny więc być naprawdę mądre i dobre. Powinny obracać się wokół tego, co chcemy, a nie wokół tego, co nam szkodzi lub zagraża.
Wyrosłam z zemsty dawno temu. Jeśli ktoś zachowuje się wobec mnie nie w porządku, wystarcza mi w zupełności, że powie: „źle zrobiłem” – nawet nie musi przepraszać. Zrozumiał swoje. A jeśli nawet tego nie wyartykułuje – to skupiam się wyłącznie na tym, czego ma mnie nauczyć jego zachowanie. Skupiam się na sobie i swoich lekcjach. Bo jestem tu dla siebie. A nie dla niego. Niech sobie robi, co chce. Nie mam prawa niczego mu narzucać, a już z całą pewnością nie jestem w stanie zmusić go do przyspieszenia w rozwoju. Każdy idzie własnym tempem.
Mądrość serca bierze się z doświadczenia. Przeszłam przez piekło, co najmniej dwa razy. Niektórzy nazywają to „ciemną nocą”, inni „ukrzyżowaniem”. To był czas, kiedy chciałam tylko umrzeć. Pomogli mi przyjaciele swoją obecnością i energią Reiki. Kiedy stanęłam na nogi, zadałam sobie pytanie: co zrobić, aby już nigdy tak nie cierpieć? Prosperita i Prawo Przyciągania jest dla mnie sprawdzonym sposobem na szczęśliwe życie. Pomogłam tak nie tylko sobie, ale od 20 lat pomagam też innym. Zasada Lustra jest kluczem w mojej pracy i przynosi piękne efekty. Ale nie mam monopolu na rację. Nikt nie musi wierzyć w mój wgląd i moje doświadczenie. Każdy ma prawo do własnych poglądów, dlatego z nikim nie zamierzam polemizować. Daję swoją wiedzę, jak kanapki – częstujcie się, jeśli chcecie. Jeśli ktoś woli narzekać, zrzucać winę na zły świat i służyć ciemnej stronie mocy, powtarzając, że to wszystko bez sensu – może sobie to robić. Najważniejszym prawem tu na Ziemi jest samostanowienie i wolna wola.
